Mineyko (Minejko) Tomasz h. Gozdawa (2. poł. XVIII w.), pisarz ziemski kowieński, starosta stokliski, poseł na Sejm Czteroletni. Forytowany przez Józefa Kossakowskiego, bpa inflanckiego, był pisarzem kowieńskim (1785–93). W tymże czasie miał zatarg z mieszczanami i poddanymi starostwa stokliskiego i proces w sądzie asesorskim o ucisk i wyzysk. W r. 1790 wybrany został na posła pow. kowieńskiego na sejm. Podpisał akces do Konfederacji Generalnej; zgodnie z instrukcją swego powiatu na sejmie upominał się o poprawę formy rządu. Dn. 2 V 1791 podpisał «asekurację», zobowiązując się popierać w sejmie projekt „Ustawy rządowej”. Wkrótce potem został członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej 3 Maja, na którego II sesji 23 V 1791 wyznaczono go do deputacji do poprawy sądownictwa. Po wybuchu insurekcji na Litwie został wybrany delegatem pow. preńskiego do Rady Narodowej Litewskiej (3 V 1794). Dn. 17 V t. r. został członkiem Deputacji Wojskowej Litewskiej, której zadaniem było zaopatrzenie wojska, a nie sprawowanie nad nim władzy. Po reorganizacji litewskich władz insurekcyjnych M. został zastępcą członka Deputacji Centralnej W. Ks. Lit. z przydziałem do Wydziału Instrukcji. W styczniu 1795, po zajęciu Litwy przez Rosjan, na sejmiku kowieńskim został obrany pisarzem sądu ziemskiego. Spowodowało to protest i prośbę do N. Repnina w imieniu «nierewolucyjnych» obywateli o unieważnienie wyborów. Dalsze losy i data śmierci M-i nie są znane.

Estreicher, XXII 96, 402; Uruski; – Dembiński B., Polska na przełomie, W. (b. r.) s. 486–7; Mościcki H., Dzieje porozbiorowe Litwy i Rusi, Wil. 1914 I 136–7, 176 (mylnie, że był członkiem Deputacji Tajnej), 201, 227 (wizerunek portretu współczesnego); tenże, Generał Jasiński…, W. 1917 s. 198; Skałkowski A., Towarzystwo Przyjaciół Konstytucji, „Roczn. B. Kórn.” T. 2: 1930 s. 55–74; Smoleński W., Konfederacja targowicka, Kr. 1903 s. 272; Żytkowicz L., Litwa i Korona w 1794 r., „Ateneum Wil.” R. 12: 1937 s. 545; tenże, Rządy Repnina na Litwie w l. 1794–7, Wil. 1938 s. 109; – Diariusz Sejmu… w podwójnym posłów składzie… od 16 grudnia r. 1791, W. [1791] I cz. 1 s. 82, 152, 360; Kossakowski J., Pamiętnik, W. 1891 s. 127; Protokóły Deputacji Tajnej Wileńskiej 1794, Studia i Mater. do Hist. Wojsk., W. 1967 XIII cz. 1 s. 279; Tjažby litovskich krest’jan i žitelej mesteček s upraviteljami imenij. Cz. 2, Wil. 1961 s. 340–52; Vol. leg., XI 206; – Kalendarzyk Polityczny 1785, s. 245; toż 1791, s. 251; Kalendarzyki Wileńskie, 1785.
                                                                                                                                                                                                                                   Leonid Żytkowicz